ຄອບຄົວຂອງທ່ານ ຄຳອ່ອນ ຄູນສົມເຮືອງ ມີສະມາຊິກທັງໝົດ 5 ຄົນ, ລູກ 3 ຄົນ; ມີແຮງງານ ຕົ້ນຕໍ 2 ຄົນ. ດັ່ງນັ້ນ ຈຶ່ງໄດ້ຈ້າງຜູ້ເບິ່ງແຍງຮັກສາໜອງປາມີ 4 ຄົນ. ໃນເບື້ອງຕົ້ນຄອບຄົວຂອງ ທ່ານ ຄຳອ່ອນ ຄູນສົມເຮືອງ ແມ່ນໄດ້ປະກອບອາຊີບດຳເນີນກິດຈະການ ບໍລິສັດ ພູເຮືອງກໍ່ສ້າງເຄຫາສະຖານ ແລະ ຂົວທາງ ຊຶ່ງເຫັນວ່າພົບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍ ໃນການດໍາເນີນທຸລະກິດດັ່ງກ່າວ. ປີ 2006 ທ່ານ ຄຳອ່ອນ ຄູນສົມເຮືອງ ຈຶ່ງໄດ້ຕັດສິນໃຈຊື້ດິນສວນນຳປະຊາຊົນ ເພື່ອປູກຢາງພາລາຢູ່ເຂດບ້ານຊີງໄຊ ເມືອງ ບຸນໃຕ້ ແຂວງຜົ້ງສາລີ ໃນເນື້ອທີ່ 44 ເຮັກຕາ, ປູກຕົ້ນຢາງພາລາໃນເບື້ອງຕົ້ນ 10 ພັນຕົ້ນ, ລົງທຶນປະມານ 6 ຕື້ກວ່າກີບ, ລວມລາຍຮັບໝົດປີໄດ້ 150 ລ້ານກີບ. ໃນນີ້ຫັກຕົ້ນທຶນ ແລະ ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່າງໆອອກຍັງ ເຫຼືອເງິນ 60-70 ລ້ານກີບຕໍ່ປີ.

ມາຮອດປີ 2014 ຍ້ອນພັກ – ລັດຖະບານ ໄດ້ມີນະໂຍບາຍໃນການຈັດສັນ ອາຊີບທີ່ໝັ້ນຄົງໃຫ້ປະຊາຊົນ ແລະ ອີງໃສ່ພື້ນທີ່ຕົວຈິງ ຈຶ່ງນຳພາຄອບຄົວຫັນມາລົງທຶນໃສ່ການລ້ຽງປານິນ ດ້ວຍທຶນຂອງຕົນເອງ ແລະ ທຶນສະໜັບສະໜູນຈາກທະນາຄານນະໂຍບາຍ, ການລົງທຶນໃນເບື້ອງຕົ້ນແມ່ນ 800 ລ້ານກີບ. ໃນນີ້ໄດ້ຂຸດໜອງປາທັງໝົດ 6 ໜອງ ແລະ ປີ 2017 ໄດ້ຂະຫຍາຍຕື່ມອີກ 4 ໜອງ ລວມທັງໝົດໃນປັດຈຸບັນມີ 10 ໜອງ, ຄິດສະເລ່ຍລົງທຶນໜອງລະ 80 ລ້ານກີບໃນເນື້ອທີ່ທັງໝົດ 1,9 ເຮັກຕາ, ລົງທຶນຊື້ແນວພັນປາມາປ່ອຍ, ຊື້ຫົວອາຫານປາ, ຈ່າຍເງິນເດືອນໃຫ້ຄົນງານປະຈຳ ສວນເພື່ອບົວ ລະບັດຮັກສາ ລວມມູນຄ່າ 500 ລ້ານກີບ. ໃນປີໜຶ່ງສາມາດປ່ອຍປາລົງລ້ຽງປະມານ 1 ແສນກວ່າໂຕ. ໃນນັ້ນມີປາກິນຫຍ້າ, ປາໄນ, ປານິນ. ການລ້ຽງແມ່ນເກືອດ້ວຍຫົວອາຫານ, ຫຍ້າແຝດ, ສາລີ, ຮໍາ. ໃຊ້ເວ ລາລ້ຽງປະມານ 8-10 ເດືອນຈຶ່ງສາມາດນຳປາອອກຂາຍສູ່ຕະຫຼາດໄດ້ ຊຶ່ງປີໜຶ່ງສາມາດນຳປາຂາຍອອກໄດ້ 1 ຄັ້ງ ປະມານ 45-50 ໂຕນ. ແມ່ຄ້າມາຊື້ກັບທີ່ລາຄາກິໂລລະ 18.000 ກີບ, ສົ່ງອອກຕະຫຼາດເມືອງ ບຸນເໜືອ ແລະ ບຸນໃຕ້ ກິໂລລະ 20.000 ກີບ, ສົ່ງເຂົ້າຕະຫຼາດເມືອງຜົ້ງສາລີ ກິໂລລະ 22.000 ກີບ, ສາມາດສ້າງລາຍຮັບເຂົ້າຄອບຄົວສະເລ່ຍ 750 ລ້ານກີບຕໍ່ປີ. ໃນນີ້ ຫັກຕົ້ນທຶນ ແລະ ລາຍຈ່າຍຕ່າງໆ ອອກແລ້ວ ຍັງເຫຼືອ 250 ລ້ານກີບຕໍ່ປີ, ສະເລ່ຍລາຍຮັບຕໍ່ຄົນໃນຄອບຄົວ 50 ລ້ານກີບຕໍ່ຄົນຕໍ່ປີ.

ນອກຈາກການລ້ຽງປາແລ້ວ, ຍັງໄດ້ປູກຕົ້ນໄມ້ກິນໝາກ ສະເລ່ຍລາຍຮັບໃນໜຶ່ງປີໄດ້ 3-5 ລ້ານກີບ, ສັດປີກປະມານ 50 ກິໂລຕໍ່ປີ ສະເລ່ຍລາຍຮັບໃນໜຶ່ງປີໄດ້ 30 ລ້ານກີບ ແລະ ຍັງປູກໝາກແໜ່ງໃນເນື້ອທີ່ 2 ເຮັກຕາຕື່ມອີກ. ໝາກຜົນດັ່ງກ່າວ ແມ່ນຍ້ອນຄວາມດຸໝັ່ນຂະຫຍັນພຽນຂອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ບວກກັບຄວາມມັກຮັກໃນການອອກແຮງງານ ແລະ ພັກ-ລັດ ໄດ້ມີແນວທາງທີ່ຖືກຕ້ອງ ເພື່ອສົ່ງເສີມໃຫ້ປະ ຊາຊົນຜະລິດໃຫ້ຫຼາຍກາຍເປັນສິນຄ້າ, ຍ້ອນຄວາມເອົາໃຈໃສ່ໃກ້ຊິດຕິດແທດຂອງອົງການປົກຄອງເມືອງ, ຫ້ອງການກະສິກໍາເມືອງ ບວກກັບຄວາມເປັນເອກະພາບຂອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ຄອບຄົວຫຼຸດພົ້ນ ອອກຈາກຄວາມທຸກຍາກ ແລະ ກາຍເປັນຄອບຄົວຮັ່ງມີເຂັ້ມແຂງ. ນັບແຕ່ມື້ເລີ່ມຕົ້ນປູກຝັງ-ລ້ຽງສັດເປັນຕົ້ນມາ ເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ດີຂຶ້ນ, ມີເຮືອນຖາວອນ, ມີພາຫະນະຮັບໃຊ້ພຽງພໍ, ສາມາດສົ່ງລູກໄປຮຽນວິຊາ ຊີບຢູ່ພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ ແລະ ຍັງໄດ້ມີທຶນຮອນສະສົມແຮໄວ້ໃຊ້ໃນຄອບຄົວຕື່ມອີກ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ສຳລັບໃນຕໍ່ໜ້ານີ້ ກໍຍັງມີສິ່ງທ້າທາຍຫຼາຍດ້ານເປັນຕົ້ນ ແມ່ນການຈຳໜ່າຍປາ ອອກສູ່ຕະຫຼາດແມ່ນມີທ່າອ່ຽງຫຼຸດລົງ, ຍ້ອນການລະບາດຂອງພະຍາດ ໂຄວິດ-19, ເຮັດໃຫ້ບໍ່ມີເທດສະການ ໃຫຍ່, ຄວາມຕ້ອງການສະໜອງປາຫຼຸດລົງ ເຮັດໃຫ້ການລ້ຽງປາແກ່ຍາວເວລາ ແລະ ມີຕົ້ນທຶນສູງຂຶ້ນຈາກການ ຊື້ຫົວອາຫານ ແລະ ອື່ນໆ. ຈາກການຂາຍປາໃນເມື່ອກ່ອນ ມື້ໜຶ່ງປະມານ 500-600 ໂຕນ. ປັດຈຸບັນ ຂາຍ ອອກພຽງ 200-300 ໂຕນ ບວກກັບດິນຟ້າອາກາດແຫ້ງແລ້ງຕື່ມອີກ ເຮັດໃຫ້ປາຕາຍ ລາຍຮັບເຂົ້າຄອບຄົວ ກໍ່ຫຼຸດລົງ.

ທ່ານ ຄຳອ່ອນ ຄູນສົມເຮືອງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ສຳລັບທິດທາງແຜນການໃນຕໍ່ໜ້າ ແມ່ນຈະຢຶດໝັ້ນອາຊີບ ນີ້ໃຫ້ມີຄວາມໝັ້ນຄົງ ແລະ ມີຄວາມຍືນຍົງ, ຈະສືບຕໍ່ລ້ຽງປາເປັນອາຊີບຕົ້ນຕໍ ເພາະມັນເປັນອາຊີບທີ່ເໝາະ ສົມກວ່າອາຊີບອື່ນທັງໃຊ້ເວລາໜ້ອຍ, ເວລາທີ່ເຫຼືອໃນແຕ່ລະມື້ກໍໄປເຮັດວຽກອື່ນ. ພ້ອມດຽວກັນນີ້, ຈະນຳເອົາ ວິທະຍາສາດເຕັກນິກເຂົ້າມານໍາໃຊ້ໃນການຜະລິດສູງຂຶ້ນກວ່າເກົ່າ, ເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຄອບ ຄົວ ໄດ້ຮັບການຍົກລະດັບສູງຂຶ້ນໄປອີກ. ທ່ານ ຄຳອ່ອນ ຄູນສົມເຮືອງ ຍັງກ່າວຕື່ມວ່າ: ຕົນເອງພ້ອມທີ່ຈະຖ່າຍ ທອດບົດຮຽນໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວອື່ນໆທີ່ມີຄວາມສົນໃຈຢາກລ້ຽງປາ ເພື່ອເຮັດແນວໃດໃຫ້ການຜະລິດສິນຄ້າຂອງ ປະຊາຊົນ ນັບມື້ນັບຫຼາຍຂຶ້ນໄປເລື້ອຍໆ. ນອກຈາກນີ້, ຄອບຄົວ ຂອງ ທ່ານ ຄໍາອ່ອນ ຄູນສົມເຮືອງ ຍັງໄດ້ ເປີດຮ້ານບໍລິການຕົ້ມປາຂາຍຢູ່ເຮືອນເພື່ອສ້າງລາຍຮັບເຂົ້າຄອບຄົວຕື່ມອີກ.

ໂດຍ: ບຸນສຸລີ ໂລມາ (ນສພ ປະຊາຊົນ)