ຕາມຂ່າວ ວຽງຈັນທາຍລາຍງານໃຫ້ຮູ້ວ່າ ລັດວິສາຫະກິດໄຟຟ້າລາວ (ລຟລ) ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ໄຟຟ້າທີ່ສະໜອງໃຫ້ສັງຄົມໃນຂອບເຂດທົ່ວປະເທດ ແມ່ນມາຈາກແຫຼ່ງຜະລິດໄຟຟ້າທັງໝົດ 87 ແຫ່ງ (78 ແຫ່ງແມ່ນຢູ່ພາຍໃນປະເທດ ແລະ 9 ແຫ່ງ ຈາກປະເທດເພື່ອນບ້ານ). ໃນ 78 ແຫ່ງຢູ່ພາຍໃນປະເທດ ຊຶ່ງມີພຽງແຕ່ 8 ແຫ່ງທີ່ ລັດຖະບານ ຫຼື ລຟລ ຄຸ້ມຄອງ 100 %, ສ່ວນໃຫຍ່ເປັນການລົງທຶນຂອງນັກລົງທຶນພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ, ດັ່ງນັ້ນ ລຟລ ຕ້ອງຊື້ໄຟຈາກແຫຼ່ງຜະລິດຕ່າງໆຫຼາຍກວ່າ 90%. ຖ້າປີໃດເກີດໄພແຫ້ງແລ້ງ, ເຂື່ອນພາຍໃນປະເທດບໍ່ສາມາດຜະລິດໄຟຟ້າໄດ້ພຽງພໍ ຈຶ່ງຕ້ອງໄດ້ຊື້ໄຟຟ້າຈາກຕ່າງປະເທດທີ່ມີລາຄາແພງ.
ຜູ້ອຳນວຍການ ລຟລ, ທ່ານ ຈັນທະບູນ ສຸກອາລຸນ ໄດ້ກ່າວໃນກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລື ກ່ຽວກັບຮ່າງບົດສຶກສາລາຄາໄຟຟ້າ ສະບັບປັບປຸງໃໝ່ (ແບບວົງກວ້າງ), ເປັນ ເວທີ ສຳມະນາ ລາຄາໄຟຟ້າ ແລະ ໄຟຟ້າລາວ ແຕ່ປີ 2021 – 2025 ຊຶ່ງໄດ້ຈັດຂຶ້ນເມື່ອວັນທີ 5 ຕຸລາທີ່ຜ່ານມາ ຢູ່ຫ້ອງປະຊຸມຄະນະເສດຖະສາດ ແລະ ບໍລິຫານທຸລະກິດ ມະຫາວິທະຍາໄລແຫ່ງຊາດ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ການກໍານົດລາຄາໄຟຟ້າ, ລຟລ ໄດ້ມີການປຶກສາຫາລື ແລະ ສະໜອງຂໍ້ມູນກັບກະຊວງພະລັງງານ ແລະ ບໍ່ແຮ່ ບົນພື້ນຖານການຄິດໄລ່ຄື: ຕົ້ນທຶນຊື້ໄຟຈາກເຂື່ອນ, ການກໍ່ສ້າງລະບົບສາຍສົ່ງໄຟຟ້າແຮງສູງ – ແຮງກາງ – ແຮງຕໍ່າ, ສະຖານີໄຟຟ້າ, ໝໍ້ແປງໄຟຟ້າແຮງສູງ – ແຮງກາງ, ໝໍ້ນັບໄຟ, ການບໍາລຸງຮັກສາ, ການບໍລິຫານຈັດການພະລັງງານຂອງແຫຼ່ງຜະລິດຕ່າງໆ ລວມເຖິງການຄຸ້ມຄອງບໍລິຫານຈັດການ ແລ້ວນຳສະເໜີໃຫ້ລັດຖະບານພິຈາລະນາ.
ທ່ານ ຈັນທະບູນ ໃຫ້ຮູ້ຕື່ມວ່າ: ການຄິດໄລ່ລາຄາໄຟຟ້າ ແມ່ນອີງໃສ່ສະພາບເສດຖະກິດ-ສັງຄົມ ໃນແຕ່ລະ ໄລຍະ ຕາມສະພາບລາຍຮັບຕົວຈິງຂອງປະຊາຊົນ ເຮັດໃຫ້ການກໍານົດລາຄາໄຟຟ້າມີລັກສະນະເກື້ອກູນ, ດ້ວຍເຫດນີ້ ໄຟຟ້າລາວຈຳເປັນຕ້ອງແບກຫາບພາລະດ້ານຕົ້ນທຶນ ແລະ ຂາດທຶນ ໂດຍມີໜີ້ສິນແກ່ຍາວມາເກືອບ 10 ປີແລ້ວ. ນັບແຕ່ປີ 2030 ມີເຂື່ອນໄຟຟ້າຫຼາຍແຫ່ງທີ່ເປັນການລົງທຶນຂອງນັກລົງທຶນເອກກະຊົນທີ່ຈະໝົດອາຍຸໃນການສໍາປະທານ ແລະ ຈະທະຍອຍມອບໂອນຄືນໃຫ້ລັດ ທີ່ອາດຈະເຮັດໃຫ້ລາຄາໄຟຟ້າຫຼຸດລົງ.
